‘Zou je dat nou wel doen?’ hoor ik aan de andere kant van de kamer.

‘Zou je dat nou wel doen?’ hoor ik aan de andere kant van de kamer.

Boos kijk ik op. Hoe durft ze. Het is mijn moeder.

‘Onze Manon is 25 kg afgevallen met een speciaal dieet’ gaat mijn moeder verder. Ik hoor haar niet meer. Oost Indisch doof.

‘Waarom doe jij ook niet een dieet, Amber?’ vraagt de buurvrouw. En bedankt……

‘Omdat ik niet in diëten geloof’ zeg ik. Ik hoor mijn moeder zuchten. Hoe zijn we op dit onderwerp gekomen?

‘Afgelopen vrijdag stond er iemand in de krant met pillen of druppels. Weet het niet precies, maar het moet heel goed werken.’ zegt de beste vriendin van mijn moeder en ze kijkt me bemoedigend aan.

‘Allemaal onzin’ buldert mijn vader door de kamer. ‘Ieder pontje gaat door het mondje.’ Terwijl hij de schaal met worst voor mij houdt. ‘Als je wilt afvallen moet je gewoon minder eten.’ ‘Zo zit dat’.

Wanneer kan ik opstaan en weg gaan zonder onbeleefd te zijn?

‘Joehoe’ schreeuwt mijn zus Manon als ze binnen komt. Parmantig staat ze haar nieuwe zomerjurk te showen. ‘Ohhh’ hoor ik iedereen fluisteren. ‘Die is veel afgevallen’.

Mijn vader knijpt me in de wangen. ‘Niet zo sip kijken meid. Volle vrouwen zijn ook mooi.’ Nou kan ik helemaal wel door de grond zakken. Terwijl niemand kijkt stop ik snel nog twee plakken worst in mijn mond.

Als ik straks thuis ben, dan heb ik lekker nog magnums in de vriezer!

‘Ik loop stage bij het beweegcentrum’ zegt het buurmeisje van de overkant. ‘Daar is een diëtist die het helemaal anders doet’. ‘Ze laat je afvallen zonder dieet en je mag alles van haar eten, ze geeft zelfs workshops chocolade eten.’

‘Onzin’ zegt met zus. ‘Wij vrouwen hebben nou eenmaal levenslang.’ ‘Je moet gewoon ophouden met snoepen.’ ‘Kijk naar maar mij! Ik heb me nog nooit zo goed gevoelt.’

‘Mensen zijn erg enthousiast over haar.’ zegt het buurmeisje nog. Maar niemand hoort haar meer. Ze kijken allemaal naar mijn zus in haar nieuwe jurk.

‘Hoe heet die diëtist.’ vraag ik. ‘O, ehh, ik zoek het wel even op’. En ze begint op haar telefoon te zoeken. ‘Hier heb ik het al.’ Judith van Gennip van Spijswijzer.’ ‘Geef me anders je nummer, dan app ik het even’.

Onrustig pak ik mijn spullen. ‘Ik ga naar huis, moet morgen weer vroeg op’ zeg ik, terwijl ik naar de deur loop.

Thuis bij de vriezer heb ik de magnum al mijn hand. Of zal ik dan toch maar Judith bellen.