Zeven soorten honger.

Om zicht te krijgen op welke triggers een rol spelen in je eetgedrag, gebruik ik in trainingen een methodiek genaamd ‘zeven soorten honger’. Dat werkt geweldig. Maar het is nog krachtiger als je zelf je eigen verleidingsmoment in beeld kunt brengen. Hoe heet jouw honger?

Zeven soorten honger
De oorspronkelijke ‘zeven soorten honger’ zijn bedacht door Jan Chozen Bays en zijn beschreven in haar boek Mindful eten, een gezonde en vreugdevolle relatie met voedsel‘. Elke soort honger is verbonden met een deel van het lichaam en staat voor een prikkel om te gaan eten, of eraan te gaan denken. In vogelvlucht:

• ooghonger – de verleiding die opgewekt wordt door eten te zien, of te zien eten
• neushonger – geuren die een gedachte aan eten veroorzaken
• mondhonger – de mond verlangt naar de fysieke sensatie van specifieke smaken en texturen
• maaghonger – het signaal van de maag dat hij leeg is
• lichaamshonger – als de cellen van je lichaam aangeven welk voedingsmiddel ze nodig hebben
• hoofdhonger – stemmen in je hoofd die zeggen wat je wel of niet zou moeten eten
• harthonger – de behoefte aan emotionele voeding kan soms als trek in eten worden ervaren

Het gaat er bij deze methodiek niet om om elke prikkel die je voelt precies in te kunnen delen, of om bepaalde hongersoorten te leren vermijden. Het gaat om bewustwording van de verleidingen die bij jou een rol spelen en daarmee om te leren gaan op een manier die je goeddoet.

Ieder zijn eigen honger
Als we in workshops en trainingen werken met deze 7 soorten honger, komen er vaak spontaan eigen aanvullingen en ideeën. Ieder kent vanuit zijn eigen dagelijks leven situaties of momenten waar hij of zij een speciale, sterke verleiding ervaart. Een aantal persoonlijke hongersoorten die zo zijn benoemd:

• oorhonger. Hoe geluiden van eten of gepraat over eten je kan verleiden.
• handhonger. Het lijkt alsof je hand niet stil kan liggen, hij blijft maar graaien in een zak of schaal …
• gemakshonger. Iemand vraagt: ‘Ik neem een gebakken ei, wil jij ook?’ Zelf zou je niet opgestaan zijn, maar als het je zo wordt voorgezet …
• huidhonger. Als je tastzintuig trek veroorzaakt. Bijvoorbeeld door de koelte van een appel te voelen als je het warm hebt.
• bodemhonger. Je eet chips en het lijkt wel alsof je niet kunt stoppen voordat de bodem van de zak is bereikt.
• wachthonger. Je staat op het station en je hebt de trein gemist. Om de tijd te doden loop je naar de kiosk.
• kookhonger. Tijdens het koken ben je in verleiding om alles te proeven, korstjes op te eten …

Hoe heet jouw honger?
Het werkt heel verhelderend om op deze manier na te denken over jouw speciale verleidingsmomenten, ze te herkennen, onder woorden te brengen en er zelfs een naam aan te geven. Heb je jouw ‘honger’ eenmaal precies in beeld, dan kun je die situatie een volgende keer beter beantwoorden: je ziet het al aankomen! En dat geeft ruimte om te bedenken of je de prikkel gaat volgen of dat je een andere reactie kiest. Die prikkel heeft jou dan niet meer in de greep, maar het is andersom: jij zit aan het stuur.

Ik nodig je daarom uit om voor jezelf één of meer eigen hongers te benoemen. Denk er maar eens over na, of houd het in je achterhoofd als je je dagelijkse dingen doet. Op welke momenten ga jij ineens aan eten denken? Heeft het met de aanwezigheid van bepaalde personen te maken, of gebeurt het op een specifieke lokatie? Misschien is het altijd op dezelfde tijd van de dag? Onderzoek je honger met aandacht en kijk wat je ontdekt!